υστερόκλειση

η, Ν

ιατρ. έμμεση εγχειρητική μέθοδος που εφαρμοζόταν στο παρελθόν και συνίστατο στη μεταξύ τους ραφή τών δύο χειλέων τού τραχήλου τής μήτρας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υστέρα + -κλείση < κλείνω].